Bebekler şaşılacak bir hızla büyür ve değişir. Altı aylık bir bebeğin ağırlığı doğduğu andaki ağırlığının iki katına çıkarak ortalama 7 kilog­ramı bulmuştur. Bir yaşına geldiğinde bu ra­kam 10 kilograma ulaşabilir. Bebeğin düzenli biçimde kilo alması sağlıklı olduğunun göster­gesidir. Üst üste birkaç hafta boyunca hiç kilo almamışsa annesi bebeğin hasta olduğundan kuşkulanmalıdır.


Bebek büyüdükçe kasları güçlenir ve belirli bir hareketi yapabilmek için hangi kasları­nı kullanması gerektiğini öğrenir. Yeni doğ­muş bebekler başlarını dik tutamazlar; bu yüzden, yataktan kaldırırken ya da kucakta tutarken başlarını elle desteklemek gerekir. Yaklaşık altı-yedi haftalık olan bir bebek, ha­reket eden nesneleri gözleriyle izleyebilir ve gülümsemeye başlar. Aşağı yukarı üç aylık ol­duğunda da yüz üstü yatarken başını kaldırıp bakabilir. Yedi aylık olunca iki yanından des­teklemek koşuluyla oturabilir, nesneleri kav­rayarak tutabilir ve anlamsız, tek heceli sesler çıkarmaya başlar. Bir yaşına geldiğinde artık emeklemeyi ve ayakta durmayı öğrenmiştir. 15-18 aylık olduğunda ise kendi kendine yürü­yebilecek ve "anne", "baba", "dede" gibi ba­sit sözcükleri söyleyebilecek kadar gelişmiş­tir. Ama bütün bebekler aynı hızla gelişmedi­ği için, yukarıda belirtilen dönemlerin hepsi yalnızca kaba bir ortalamadır. Üstelik bebe­ğin hızlı gelişmesi büyüdüğünde daha akıllı ya da daha sağlıklı ve kuvvetli olacağı anlamına gelmez. Bazı bebekler olağandan daha önce, bazıları daha geç yürür ya da konuşmaya baş­lar; ama bu becerileri edinme sırası hemen hemen bütün bebeklerde aynıdır.


Bebeğin sağlıklı ve huzurlu olabilmesi için te­mizlik çok önemlidir. Kendi kendine yıkanamaz, çişini ve kakasını tutamaz. Terlediğinde ve altı ıslak kaldığında, çok kolay örselenen derisinde "pişik" denen yaralar açılır. Bu ne­denle, olanaklar elverdiğince bebeği her gün üşütmeden yıkamalı, altı ıslandığında ya da kirlendiğinde bezlerini hemen değiştirmelidir. Bebeklerin çoğu 18-24 aylık olduğunda kaka­sını, bundan birkaç ay sonra da çişini tutmayı öğrenir.