Bakışlara Hapsolmuş Ben
Bulut bakışlarına hapsolmuş kahverengi nem
Bahar yağmurlarına eşlik etmedi sen giderken.
Ağlamayı unutuşum işte bu yüzden...
Yalın anlatımlardayken varlığın
Asıllığından uzak düşlerde
Yemin bozuşlarım gelir aklıma
Bahar kokardı tenin
Yağmurlar kadar ıslak ve ılıktın.
Simit atardın arka bahçedeki güvercinlere
Kavrulmuş susam kokardın...
Avuç içlerini öperdim dudak ucumla,
Bulut bakışlarına umut ekerdim,
Sağanak olur, yağardın
Dokunurdum kirpiklerinin şahikasına
Islak ıslak bakardın
Tek ben varım sanırdım...
Yaş(l)anmış sevişler düşünce gözlerinden
Ve yitirince yerimi en ücrasında,
Bakışlarına hapsettim yağmurlarımı,
Her bahar veda sızısı düşünce dudaklarıma
Arar dururum gözlerine ektiğim umutlarımı...
Yoğunlaşmış bir kasvet olur şimdi,
Bulut bakışlarına hapsolmuş kahverengi nem
Bahar yağmurlarına eşlik etmedi sen giderken.
Ağlamayı unutuşum işte bu yüzden...
Ülkü Kaynak
