Beden Eğitiminin Önemi

İnsanlara bedenlerini sağ­lıklı ve dinç tutabilmenin yollarını öğretir. Eksiksiz bir eğitim için zihinsel eğitim kadar beden eğitiminin de gerekli olduğu düşüncesi eskiçağlara dayanmaktadır. Eski Yunan'da beden eğitimine büyük önem verilirdi. Büyük Yunanlı filozof Platon, "Gerçek müzisyen ve sanatçı, müzikle cimnastiği en doğru oranlar­da birleştirebilen kişidir", demiştir.

Ne var ki, bu görüşe yüzyılarca değer verilmedi; beden ve zihin eğitimi birbirinden ayrı ele alındı. 18. yüzyılda Fransız düşünürle­rinden Jean-Jacques Rousseau Emil (Emile ou, de l'education; 1762) adlı yapıtında beden eğitiminin okul dersleri arasına alınması ge­rektiği görüşünü öne sürdü. Danimarka, 1814'te okullarda beden eğitimi derslerini uygulamaya koyan ilk ülke oldu. Bunu başka ülkeler izledi. Bugün, ilk ve ortaöğretimin zorunlu olduğu birçok ülkede beden eğitimi dersleri de zorunludur.

Çok küçük çocuklar için, beden eğitiminde öncelikle koşmak, tırmanmak, zıplamak ve oynamak gibi doğal hareketleri geliştirmek ve bu yönde onları cesaretlendirmek amacı gü­dülür. Daha büyük çocuklar içinse, temel beden eğitimi dersleri ve yarışmaya yönelik spor etkinlikleri özel eğitim görmüş öğret­menlerce yönlendirilir. Çok çeşitli olan bu et­kinlikler okulların olanaklarına göre değişebi­lir. Örneğin, yüzme, cimnastik, atletizm ve tüm takım oyunları bunlar arasında sayılabilir.

Öğrenciler, beden eğitimi deslerinde yal­nızca bedenlerini geliştirmeyi ve formda kal­mayı öğrenmezler; aynı zamanda başkalarıyla işbirliği yapmayı, kendi güçlü ve zayıf yönleri­ni tanımayı da öğrenirler. Öğrencilik yıllarını geride bırakan yetişkinler bile, okuldayken öğrendikleri spor etkinliklerine katılmaktan ya da bunları izlemekten hoşlanırlar.