Hulusi Behçet
Ünlü Türk doktor Hulusi Behçet, bugün bütün dünya­da onun adıyla anılan bir hastalığı ilk tanımla­yan kişidir. 1910'da Askeri Tıbbiye'yi bitir­dikten sonra Gülhane Askeri Hastanesi'nde deri hastalıkları konusunda uzmanlaşan Hu­lusi Behçet, bu ilk yıllarda araştırmalarını özellikle frengi üzerinde yoğunlaştırdı. Bir bakteriden ileri gelen frengi cinsel yolla bula­şan (zührevi) bir hastalıktır. Türkiye'de fren­ginin önlenmesinde Hulusi Behçet'in ve hoca­sı Eşref Ruşen'in büyük katkıları olmuştur. Daha sonra çeşitli askeri hastanelerde çalışan Hulusi Behçet, iki yıl kadar da Budapeşte ve Berlin'deki bazı hastanelerin deri hastalıkları ve frengi kliniklerinde gönüllü asistanlık yap­tı. Türkiye'ye dönünce, 1923'te İstanbul'daki Zührevi Hastalıklar Hastanesi'nin, ertesi yıl da Gureba Hastanesi'nin başhekimliğine atandı. 1933'te İstanbul Üniversitesi Tıp Fa-kültesi'nde deri hastalıkları ve frengi profe­sörlüğüne getirilen Hulusi Behçet ölünceye kadar bu görevi sürdürdü.

Bazı hastalıklar, o hastalığın nedenini ve belirtilerini ilk kez tanımlayan doktorun adıy­la anılır. 1947'de Cenevre'de toplanan ulus­lararası bir tıp kongresinde Hulusi Behçet'in adıyla anılması kararlaştırılan "Behçet hasta­lığı" da bunlardan biridir. Daha çok Akdeniz ülkelerinde görülen bu hastalığın başlıca be­lirtileri ağızda ve cinsel organların çevresinde çıkan yaralar (aft), gözün damar ve ağtabaka-sında iltihaplanma, derideki kızarıklık ve kabartılar, damar ve sinir bozukluklarıdır. Daha önce doktorlar bu belirtileri başka başka hastalıklara bağlamış, tek bir hastalığın ortak belirtileri olarak görmemişlerdi. Uzun yıllar bu konuyu araştıran Hulusi Behçet, karşılaştığı birçok hastada bu belirtilerin hep birlikte ortaya çıktığını saptayarak, bunun bir virüsten kaynaklanan ayrı bir hastalık olduğu­özgün tedavisi olmayan bu kronik hastalık genellikle körlük ve ölümle sonuçlanır.

Şark çıbanı (Halep çıbanı), arpa uyuzu gibi deri hastalıkları konusunda da pek çok çalış­ması olan Hulusi Behçet'e, frengi savaşındaki ve Behçet hastalığının tanımlanmasındaki katkıları nedeniyle ölümünden sonra, 1975'te TÜBİTAK (Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu) hizmet ödülü verilmiştir.