Albatros ve yelkovankuşlarıyla akraba olan bu deniz kuşlarının, dünyanın hemen her yanına dağılmış 20 kadar türü vardır. Ayrı bir familya oluşturan bu türlerden hepsinin sırt tüyleri koyu boz ya da kahverengi, göğüsleri daha açık renktedir. Albatros kadar olmasa bile, rüzgârlı havalarda dengelerini yitirmeden uçmalarını sağlayan oldukça uzun ve güçlü kanatları vardır. Borankuşu ya da fırtınakuşu adı da bu özelliklerinden kaynaklanır. Albatroslar ve yelko-vankuşları gibi bu kuşların da burun delikleri, gaganın üstünde birleşen genişçe bir boru biçimindedir. Borankuşları denizin üstünde dolaşarak avlanan perde ayaklı kuşlardır. Kuzey yarıkürede yaşayan türler suyun üstünde kısa ve hızlı adımlarla yürür gibi dolaşırken, güney yarıküredeki türler suyun üstünde sıçraya sıçraya yem arar. Buna karşılık türlerden çoğunun bacakları kısa ve güçsüz olduğu için karada yalpalayarak, beceriksizce yürürler. Denizin üstünde kilometrelerce uçan borankuşları karaya yalnızca üremek amacıyla çıkar ve kalabalık koloniler halinde yuvalanır. Yuvalarına geceleri girip çıktıkları için varlıkları kolay kolay fark edilmeyen bu kuşlar aslında geceleri son derece gürültücüdür. Dişi borankuşu kaya yarıklarına ya da kıyıdaki yumuşak topraklarda kazdıkları oyuklara beyaz, tek bir yumurta bırakır. Türlerin en tanınmışı olan bayağı borankuşu (Hydrobates pelagicus) Avrupa kıyılarındaki adalarda ve kayalıklarda ürer. Ayrı bir familyanın üyesi olan dalıcı borankuşları, tombul gövdeleri ve kısa kanatlarıyla bu en yakın akrabalarına hemen hiç benzemeyen, siyah-beyaz renkli küçük deniz kuşlarıdır. Üstelik borankuşları gibi suyun üstünde sekerek ya da dolaşarak değil dalarak yiyecek ararlar. Kaynak: MsXLabs.org & Temel Britannica
