Gittiğini Unutmadım
O en büyük günahı saklama gözlerimden.
Gittiğini söyle bana; kaçtığını unutmadım!
Silip gözyaşlarını, başla da sözlerinden,
Attığını söyle bana; sattığını unutmadım!
Hayale çok aldandın bak dedikçe doğruna.
Dünyayı sele verdim yakıp yıktım uğruna.
Allah'ın yarattığı vicdansız her kuluna,
Koştuğunu söyle bana; taptığını unutmadım!
Böyle el olmak değil, kalmak vardı seninle.
Dalında tomurcuktum, olmak kaldı sevginle.
Eyyub görse korkardı, sen beni her derdinle,
Tuttuğunu söyle bana; yuttuğunu unutmadım!
Kaç kul anlardı seni, say da bak şu beşeri?
Kapımda kölem dedin, söz girmeden içeri.
Habil kabil'den çekti, bağrıma o hançeri,
Dürttüğünü söyle bana; soktuğunu unutmadım!
Hangi kahrı sayayım, çeksem gelmezki dile.
Gittiğin gün unuttun; yok endişen, ne çile.
Sırtım dünyaya dönük, çektiğim resmi bile,
Yırttığını söyle bana; yaktığını unutmadım!
Dönmeni çok bekledim, göz bağlıyken uzağa.
Elbet gelecek derdim, söz verirken dudağa.
Ne kadarda zulmetsen, ‘'aşkım'' derken toprağa,
Koyduğunu söyle bana; gömdüğünü unutmadım!
Sunduğunu söyle bana; öldüğümü unutmadım!
Ömer Faruk Yılmaz
