Ümitsiz Bekleyiş
Uyandım etrafıma baktım.
Güne yine eskisi gibi başladım.
Dışarıda aynı yalnızlığın sesi ....
İçerde yine senin sesin....
Gitmiyor,
Silinmiyor şu hayalin.....
Dışarıda hafiften yağmur yağıyor,
Bazen duruyor ,bazen hızlanıyor...
Ama her tanesi de seni hatırlatıyor.
Hasretinin acısı yüreğime bir bir yağıyor,
Yollar ıslak...
Gözlerim ıslak....
İçimden geliyor ansızın bağırmak,
İsmini haykıra haykıra ağlamak...
Her defasında yollarına bakmak ,
Öyle kolay mı sanıyorsun sen ,
Mümkün mü seni unutmak?
Elimde değil...,
Bende değil...
Bu dönüşü olmayan duygudan çıkmak.
Zor çok zor....
Sensiz ve bir habersiz yaşamak.
Yine yokluğundan yorgun düşen
Kalemimi aldım elime,
Sensiz sanki hiç hali kalmamış gibiydi.
Titreyerek ve isteyerek
Başladım sözlerime
Ama yine olmadı....
Yazılmadı.....
Seniz hep yarım kaldı şiirlerim....
Hiç olmayan şeyleri yapmak
ve buna alışmak,
işte öyle başladı her şey,
şimdi elimde bir sigara ,bir çakmak.
Her nefesimde her çekişimde
O yırtık resmine bakarak ,
Savrukla savrula ağlamak yok mu?
İçime sanki seni çekiyorum.
Kendimi böyle avutuyorum.
Duman gibi etrafa yayılmak,
Bir deli gibi duvarlara sarılmak,
İşte hepsi senin için avutulmak....
Hiç olmayan şeyleri yapmak.....
Sanki güneş gibi battın içime ,
Gönlümdeki duyguların derinliğine,
Bazen düşlerimde ....
Bazen gecelerimde.....
Seni arıyorum hecelerimde....
Şu tek çöp kalmış sigara paketimde....
Bende tiryaki oldum sayende....
Yine sigaram elimde ....
Kalemim elimde....
Bekliyorum hala belki diyerek,
Bekliyorum gelir diyerek.
Bu bir ümit olsa gerek.
İsmin dilimde hayalin gözlerimde .....
Galiba bu ömür böyle geçecek.....
Sen uzaklarda da olsan ,
İnan güzelim inan,
Aşkım hiç bitmeyecek ...
Sen olmasan da,
Sen bilmesen de...
Uzaktan da olsa....
Bu gönül seni hep sevecek....
Mahmut Özcurt
