Yolcu
Kütahya'da doğar;
Doğmuşum dünyaya,sessiz ve sakin
Ağaç gölgesinde,emzirmiş annem
Büyütmüşler beni,bu vakte değin
Doğduğumdan beri,yanıktır sinem
Bursa'ya uğrar yolu;
Tam da alışmışken,pembe hayata
Babamdan bir darbe.-Git,iş bul, çalış
Gitmezmiyim baba,durduğum hata.
Asıl burda durup,yattığım yanlış
Elazığ'ı bir müddet mesken tutar
...Gurbet öğrencisidir;
Nereden bilirsin,şansı kaderi
Dünya bir garip han,bende bir yolcu
Namazlar ya kaza,ya da seferi
İlklere yer açar,herbir sonuncu
Rize'de gönül savaşı verir;
Uykusuz bir sabah,yol yorgunuydum
Sevdanın peşinde,dolaşırken ben
Sevdamın sesini,uzaktan duydum
Sevdayla sarılıp,olduk bir beden
İstanbul'da mağlup olur aşka;
Allah'ın işine ,sual olurmu
Bir doğsun,birdaha,batmasın güneş
Hadi be kaderim,kesme yolumu
Arzuladığım kız,olsun bana eş.
Ve aynı güzergâh üzerinde dolaşır durur...
İlyas Yağcı
