Sen Gel Yeter
Sözde gönlümü avutan,
Kalem kalsın sen gel yeter!
Dilde kalbimi unutan,
Kelam kalsın sen gel yeter!
Hayat ne bulunmaz yolmuş.
Ölüm kayıp, ömür solmuş.
Öl dedikçe seni bulmuş,
Duam kalsın sen gel yeter!
Bıktım seni özlemekten,
Yalvarmaktan istemekten.
Dön gel diye beklemekten,
Ölen kalsın sen gel yeter!
Dal kopacak, gül solacak.
Söz gidecek, dil kalacak.
Beni, sensiz yaşayacak,
Bulan kalsın sen gel yeter!
Sevdan bende buram buram.
Unuttun ne; kim unutan?
Saçlarımdan tutam tutam,
Kopan kalsın sen gel yeter!
Vakit geldi, çöz anımı.
Kor aklımı, buz kanımı.
Sensiz, sessiz şu canımı.
Alan kalsın sen gel yeter!
Ömer Faruk Yılmaz
