Bir düş var kucağımda, kan ağlayan ocağımda, tükenen sıcağımda,
boş kalan yamacımda, ben miyim bilmiyorum, sanmıyorum...
*****************
Belki Bir Gün..
Bir baktım ki ardıma,
Islak resimlerle darmadağın...
Bir de sessiz anılarım.
Bir tebessüm var üzerlerinde,
Ne gülüşler ne de ağlayışlar sığdırılmış
Bir tek zaman dilimine,
Bazen bir adım uçsuz bucaksız uçurumlara
Bazen de düze çıkarır beni sanırım,
Korkar olmuşum, habersizim,
Saniyeler saatlere koşar, ben yine
Kılı kıpırdamaz resim gibi:
Sessiz, anlaşılmaz dururum.
Bir nar düşünürüm; bir tek,
İçine doldurulmuş taneler,
Sendin o çok tanem.
Bazen de bir kalabalık, bir curcuna içinde yürürüm
Ben yine yalnız, bütün bağırtılarım,
Sitemlerim, haykırışlarım, sessizce
Karışır kalabalığa
Bir varmışsın bir yokmuşsun
Bir masalmışsın
Dinlerken rüyalara daldığım,
Uyandığımda ne sen,
Ne de sana has tanelerin vardı.
Gözlerimi açtığımda,
Bir kapı önümde;
Kilit vurulmuş, mühürlenmiş,
Ardında düşlerim, sere serpe rüzgara
Teslim olan sonbahar yaprakları gibi,
Soluk benizli insanlar vardı ardında,
Kırılan cam parçaları vardı.
Yol aldığım yollarda, başım eğilmedi.
Cam parçaları batsa da ayaklarıma,
Yüzünü çizdim, her elime geçen kağıt parçasına ve sonra,
Yine param parça oldu avucumda yırtılmış yüzün, dağıldı her yanıma.
Sanki neydi o büyülü, sihirli bakışının
Anlamsızlığı, diye baksam da aynalara
Yine silemedim karaladıklarımı,
Ne defalar ne kezler oldu
Yine ve hep o sandığım kişiler, zatlar
Birer birer çıktılar ansızın karşıma,
Of demeye güç bulamadım,
Derman terk etti beni.
Ama en sonunda; evet en sonunda
Elveda diyebildim.
Sessizce de olsa, sükûnete boğulsam da
zaman zaman...
elveda sessizce sevdiğim...elveda...
belki bir gün...
