Alfred D. Souza der ki;
"Uzun zamandan beridir hayatin -gerçek hayatın- başlamak üzere
olduğu izlenimine kapılmıştım. Fakat her zaman yolumun üzerinde bir engel,
öncelikle erişilmesi gereken bir şey, bitmemiş bir iş, hizmet edilecek zaman,
Ödenecek bir borç oldu.
Sonra hayat başlayacaktı.
Sonunda anladım ki bu engeller benim hayatımdı.
"Bu görüş açısı, mutluluğa giden bir yol olmadığını gösterdi.
Mutluluk yoldur, öyleyse sahip olduğunuz her anın kıymetini bilin ve mutluluğu,
Vaktinizi harcayacak kadar özel biriyle paylaştığınız için, ona daha fazla değer verin.
Unutmayın, zaman hiç kimse için beklemez. Öyleyse; Okulu bitirene kadar, 100
milyar kazanana kadar, Çocuklarınız olana kadar, Çocuklarınız evden ayrılana
kadar, işe başlayana kadar, evlenene kadar, Cuma gecesine kadar,
Pazar sabahına kadar, yeni bir araba, ya da ev alana kadar,
Borçları ödeyene kadar, İlkbahara kadar, Yaza kadar, Sonbahara kadar, Kışa kadar,
Maaş gününe kadar, Şarkınız söylenene kadar, Emekli olana kadar, yağmura kadar
Ölene kadar.....
MUTLU OLMAK İÇİN, İÇİNDE BULUNDUĞUNUZ 'AN' DAN DAHA
İYİ BİR ZAMAN OLDUĞUNA KARAR VERMEK İÇİN BEKLEMEKTEN
VAZGEÇİN. MUTLULUK BİR VARIŞ DEĞİL, BİR YOLCULUKTUR.
"PEK ÇOKLARI MUTLULUĞU İNSANDAN DAHA YÜKSEKTE ARARLAR,
BAZILARI DA DAHA ALÇAKTA. OYSA MUTLULUK İNSANIN BOYU HİZASINDADIR."
Şimdi şu bilgisayarın başından kalk ta hep yapmak istediğin bir şeyi yap,
Eğer birini seviyorsan ve bunu ona şimdiye kadar belli etmediysen harekete geç,
Senin yüzünden üzülen birisi varsa git gönlünü al,
Görüşmek istediğin kişiden teklif gelmesini beklemeden git sen teklif et,
Eğer canın çalışmak istemiyorsa izin al....... Vs...
Unutma,
"YARIN KİMSEYE VAAD EDİLMEMİŞTİR ......."
