Dostluk bir bedende iki can, her canda iki nefestir.
Bir şarkı dinlerken dikkat et,
Nakaratta ben olabilirim.
Bir cümle kurarken sonunu bana bırak,
Ben bitiririm.
Olurda gözün yaşarırsa,
Bırak gözümden aksın yaşlar.
Dostluk bir bedende iki can,
Her canda iki nefes değilmidir?
Sen nefes al, ben vereyim.
An olur, dalıp gidersin,
Ben yanındayım.
Gecenin sonsuz sessizliğinde yüreğin daralırsa
Bunu duyarım.
Saat kaç olursa olsun,
Ben burdayım.
Dostluk bir bedende iki can,
Her canda iki nefes değilmidir?
Sen nefes al, ben vereyim.
Hayat tadında bir dostluk,
Dostluk tadinda bir hayat yaşıyorum…
Sayenizde!
Hayatın armağanıdir dostluk,
Sevgi tadında yaşamak…
Düşüncelerimi tamamlayan birinin olduğunu bilmek,
Sıkıntılarını, mutluluklarını paylaşabileceğin
birinin olduğunu bilmek…
Gerçek dostluk bu olsa gerek!
Dostluk bir bedende iki can,
Her canda iki nefes değilmidir?
Sen nefes al, ben vereyim.
Her başını yastığa koyduğunda
Onun iyiliği için dua etmek
ve o’nu düşünerek gülümsemek
Işte budur dostluk,
Daha ne kaldı söyleyecek?
Sevinçlerim sevinçlerin,
Ümitlerin ümitlerim oldu.
Uzaklardada oldum, bilirim
Yerin hep kalbim oldu.
Hayat tadında bir dostluk,
Dostluk tadinda bir hayat yaşıyorum…
Sayenizde.
