(İÖ 341-270). Yunanlı filozof Epikuros Sisam (Samos) Adası'nda doğdu. Gençliğinde Atina'ya gitti. Sonradan öğretmenlik yapmak için Atina'dan ayrıldıysa da, İÖ 306'da yeniden döndü ve orada bir okul kurdu. Güzel bir bahçeyle çevrili olan bu okula ilk kez genç kadınlar da öğrenci olarak alındı. Ne var ki, çoğunluk gene de erkeklerdeydi. Epikuros'un iyi ve güzel bir yaşamın nasıl olması gerektiği konusundaki öğretisine Epi-kurosçuluk adı verildi. Epikurosçuluk üstüne Evrenin Yapısı {De Rerum Natura) adlı bir kitap yazan Romalı şair Titus Lucretius (ölümü İÖ 55) da Epikuros'un izleyicilerindendi. Epikuros'un birçok yazı ve kitap yazdığı söylenir, ama bunlardan günümüze yalnızca üç mektup ve birkaç bilgece deyiş kalmıştır. Epikuros en çok insanın ne yoldan mutlu olabileceğini araştırmıştır. Gerçekten iyi bir yaşamın mutluluk getireceğini düşünüyordu. Mutsuzluğun hatalı davranışlardan kaynaklandığına inanan Epikuros, kişinin yaşamın sunduğu güzelliklerin tadına vararak mutlu olabileceğini savunuyordu. Öğrencilerine pişmanlık ve acı verecek davranışlardan kaçınmalarını öğütlüyor, dostluk gibi anlamlı ve kalıcı ilişkilerin yaşamdaki değerini vurguluyordu. Ona göre oburca tatlı yemek gibi anlık bazı zevkler çok geçmeden acı ve pişmanlık getirebilirdi. Epikuros öğrencilerine olabildiğince azla yetinmeyi öğretti. İnsan sonunda mutsuzluk duymamak için sahip olamayacağı şeyleri istememeliydi. Mutluluğa ancak erdemli bir yaşam sürmekle kavuşulurdu. Kaynak : Msxlabs & Temel Britannica
