SEN ÖĞRETTİN BANA
Sessizliklerimiz varmış uzak ufuklarda
Yersiz suskunluklarmış saçma hatalarım
Asi mutsuzluğun gölgesinde yürürken
Hatalarımı sen öğrettin bana
En anlamsız anılarımmış üzenler
Kaderim sanıp çırpınmaktan yorulmuşum
Yalnızlığıma yelken açmış beklerken
Gitmemiz gerektiğini sen öğrettin bana
Berrak bir yolda el eleyiz şimdi
Sessiz günlere inat mutluluk çığlıklarıyla
Yürüyoruz birlikte, korkmadan ve özgürce
Saçma korkularıma inat etmeyi sen öğrettin bana
Şimdi ne kadar başka herşey
Rüzgarın sesi bile değişik gelirmiş insana
Yağıyor diye lanet okudugun yağmuru özlermişin
Hayatın anlamını sen öğrettin bana
Artık masum duygulardan korkmuyorum
Her hatamın yerine seni ekledim, yürüyorum
Yıllarca unuttuğum sihirli kelime hep ağzımda
Sevginin gücünü sen öğrettin bana
Alıntı
