kasırgalar kopuyor içimde
bakma suskun olduğuma

sesimi duyurabilsem haykıracağım
içime sığmayan ezgileri

ben ki, yıllara yenilmemiş
silip atıvermişim yalnızlıkları.

ben ki, yetmişim kendime
yalnız sana yenilmişliğim.

ne zaman sensiz kalsam sabah ayazlarında çıplak ayak yürür yüreğim.