Aynalar
sorma bana kendini
bak aynalar var binlerce
bakta bi gör kendini
kaçsefer yalnızlığı yaşattın bana
aynalara bak yalansızdır onlar
birde bana bak, ne amansız bir sevdanın dibine düşmüşüm
yaslanmışım benden yorgun ağaca
adını sayıklar gibi
gözlerin okur gibi, en sevdiğim romandan
yalandan sandın herşeyi
görene dek içindeki beni
sen bir masal çıkmazıydın çocukluk rüyalarımda
büyüdüm
ve masal hala çıkmazda
sen başka bir inatta
ben çöl ateşinde.
kavrulmaya hazırken en zemherinde
ölüm tatlı bir esintiyle çökmeye başladı dizlerime
giderken bırakırım sana en sevdiğim aynamı
görebilirsen eğer kendi gerçeklerini,
gelme sakın yanıma...dokunma kırık aynama....
Turgut Özer
