Susuyorsun
Güneş kadar sessiz bakıyorsun gözlerime,
Rüzgâr gibi fısıldayarak esiyorsun yanımdan,
Hani, hani bir gülüşün olurdu ya gamzelerin görünürdü,
Ha işte o anı ne olur yüzünden hiç silme.
Susuyorsun;
Nefesin dipsiz kuyularda infaz mı bekliyor nedir?
Neden suratın bu kadar asık bana karşı?
Gözlerini yere indirme, bitkin durma bu kadar.
Ya, ya senin için yazdığım onca şiir ne için.
Susuyorsun;
Son bir kez olsun dokunamaz mıyım ellerine,
Yüreğime koy avuçlarını, hisset içimden geçen kıpırtıları,
Bakmıyorsun bana, yüzünü çevirme ne olur.
Bütün sevmeler boş mu olacak artık.
Gittin;
Ve bana bıraktığın tek emanetin suskunluğun.
