Konunun felsefi açıdan irdelenmesi oldukça tartışılıyor.
Bir protonu ele alalım.
Bildiğimiz toplu iğnenin sivri ucu kadar yerdeki proton sayısı 500 milyar tanedir.
Şimdi de bunlardan bir tanesini elimize aldığımızı düşünelim.
Bu protonu kendi büyüklüğünün milyarda birine kadar küçültelim.
İşte Big Bang’i başlatan maddenin boyutu bu kadardır.
İşin ilginç tarafı,uzay dediğimiz yer de bu kadardı.
Söz konusu madde daha da küçük olabilir.Veya daha büyük.
Bugün için evrende var olan herşey,ne ise olduğu gibi bu ufacık yere sığmış olmalı.
Tabii ki ortada bırakın maddeyi,atomun bile olmaması gerekir.
Onlar,mevcut potansiyellik içinde var olmalı.
Sözünü ettiğimiz o ufacık boyuta ‘tekillik’deniyor.
İlk soru:Bu tekillik nerede duruyor?
Boşluğun herhangi bir noktasında mı?
Ama boşluk diye bir yer olmaması gerekir,zira tekilliğin boşluğu da içerdiğini kabul etmiştik.
Aynı şekilde uzayın içinde bir nokta da diyemeyiz,zira kendisi uzayı da kendi içinde bulunduruyordu.
Yani bu tekilliğin çevresinde bir boşluk ve uzay yoktur.
Ayrıca bu tekilliğin çevresinde hiçbir çevre yoktur.
Başka bir ifade ile kendisinin de içinde yer aldığı uzaydan başka uzay mevcut değildir.
Sadece kendisi vardır,kendisinden başka bir şey yoktur.
Uzay mevcut olmadığına göre ayrıca diğer bir boşluk mu vardı?
Ama bu da çelişki değil mi?
Zira Big Bang teorisine göre herşey,ama herşey bu tekillikten ibaretti.