Lal Bir Fasıl Bu ..!
(Ömrüm, cana aldanıyor bilmiyor ki)
son dansındı bu ömrüm,
usul usul süzülmene izin verdiğim
ellerinin zerafetiyle gizlediğin yüzün
yalandı yalan!
gördüm dediğime inanma, siyahtı tenin
dokundum doğru!
içim dışım kopkoyu bir renge verdi kendini
senin değilim ama aldanma!
çare değilsin çok yazık!
hazin bir tadın var nefesimde
bomboş, tekdüze solukların bir kışı üşütür gibi
ne gecemsin ne gündüzüm
zamansızsın, zamansız!
/ "sana", "sona" bakmadan yürümek delilikti
yol değildi ki dudaklarımı titreten
düşü bozgun sulara bıraktım kendimi,
kalbimi yendim bugün!
yalnızlık namusum
ruhum, ölüm kadar özgür artık
ve kimsesiz
ve umutsuz!
ve sensiz, hiçbir şeysiz
huzursuz bulutlar geçiyor içimden,
gökyüzüm öfkeli!
lal bir fasıl bu, su misali tükeniyor mavilerim
dünüm siliniyor tüm şiirlerden
iki gözümdün oysa, kör şimdi şarkılar
duyduğun gerçek değil!
bir masal,
bir de sen varsın artık
ben kalmıyorum!
matem kokmasın çekip al ruhunu
ölüyorum
payına, bir harf düşür şimdi bu satırdan
ki gözyaşların, yaralarına yama olmasın.
Alıntı