sus
Sen bilmezsin!
Suskunluk ne denli bir girdaptır yürekte
bilemezsin!
Bitecek “sus”lar bitecekte
dönemezsin…
Gözyaşlarıdır bu sefer yanan cehennemimde…
Sen de yanacaksın…
Tükenince sus şarkıları dilimde
anlayacaksın…
Teker, teker düşüyor tüm şehirlerin
elinde yalnızlıktan başka sermaye kalmayacak
günü gelince…
Sus çağı altın çağını yaşayacak…
Sen yapayalnız kalacaksın
sen ağlayacaksın
sen boğulacaksın gözlerimin girdabında
kimse sana acımayacak…
Bir lokma arayacaksın sevgiden…
Demir bir lokma düğümlenecek boğazına…
dönmek isteyeceksin yeniden….
Ateşten suskunluklar düşecek avazına…
Hayır!
Zalim değilim ben…
Unutma pirinç eken buğday biçmez…
Sen ateşi ektin tüm sevgi tarlalarına
ben bir şey yapmadım… Zaten elim yetişmez…
Keşke diyorum…
Çekseydim tüm kahır tetiklerini
vursaydım yalnızlığı alnının ortasından
sus çağım altın çağına dönseydi birden…
Ama hayatı bile tutamadım ucundan
artık bitti…
Artık sondu…
Yetti…
Alıntı
