Yağmur ağlardı her gelişinde
Ardından güneş gülerdi gözlerin gibi
Yürüdüğün yollarda çiçekler açardı
Gözlerinin daldığı yerde sevgiler vardı
Ne zaman konuşsan
Pan’ın flütü çınlardı kulaklarımda
Adın türküydü dudaklarımda
Sen yan sıradan bakardın
Kara gözlerinle kara tahtaya
Bense dalardım sevdanın arka sokaklarına
Bir an bana baksa derdim
Kıskanırdım kara tahtayı kara gözlerinden
Ders nasıl biter
Dönem nasıl geçer
Yıllar nasıl gider
Anlaşılmazdı sen varken
Yağmur ağlardı her gidişinde
Çiçekler solar
Ağaçlar soyunurdu yaşamak hevesinden
Sevgiyi bırakır giderdim uzaklara
Güneş sönerdi
Sis çökerdi omuzlarıma
Bir gün sevgiyi bıraktım gittim uzaklara
Hala sis var omuzlarımda
19 HAZİRAN 2008
Ömer Ilgaz
