Pembe çiçeklerle donandığında çok hoş bir görünümü olan ılgınlar genellikle çalı biçiminde bitkilerdir d ama bazı türleri küçük bir ağaç kadar boylanabilir. Ilgıngiller familyasının Tamarvc cinsini oluşturan bu çalıların küçük yapraklan incecik dallara tüysü bir görünüm verir. Genellikle pembe, bazen beyaz olan minicik çiçekleri ise dallann ucunda uzun başaklar oluşturur. Ilgınlar daha çok deniz kenarlarındaki kumlu topraklarda ve dağlık bölgelerde yetişir. Bütün Akdeniz çevresi, Türkiye, Fransa ve İspanya kıyıları, hatta Ortadoğu, Hindistan ve Çin'deki kurak
bölgeler bu bitkilerin doğal yurdudur. Çok derinlere kök salabildikleri için yeraltı sularına kolayca ulaşabildn bu çalıların en büyük özelliği kuraklığa ve, deniz suyuna çok dayanıklı olmalarıdır. Bulyüzden deniz kıyılarında ve bol güneşli yerlerde çit oluşturmak, kumulların hareketini önjlemek, tuzlu ve çorak alanları yeşillendirmek amacıyla ılgın dikilir. Yaz sonlarında ya da sonbaharda çiçek açan ılgınların birkaç türüıyurdumuzda da genellikle su kıyılarındaki kumlu düzlüklerde doğal çalılıklar oluşturur; ayrıca park ve bahçelerde süs bitkisi olarak yetiştirilir.
Fransız ılgını (Tamarix gallica) ağaççık biçimindeki türlerden biridir; kırmızımsı renkte olan gövdesi çalı gibi toprak düzeyinde dallanmaz ve 3 metreye kadar boylanabilir. Mısır'da ve öbür Ortadoğu ülkelerinde yetişen bir ılgın türünün (Tamarix mannifera) gövdesinden haziran ayında, kudrethelvası denen koyu kıvamlı, beyaz ve tatlı bir sıvı damlamaya başlar. Bedeviler'in ekmeğe sürerek yedikleri bu balımsı maddeyi bitkinin sürekli olarak ürettiği, ama ancak kabuklubit denen böceklerin gövdede delikler açmasından sonra sıvının damlamaya başladığı sanılmaktadır.
MsxLabs & TemelBritannica
