Yorgun
Bir yağmur yağar
Aralıksız günlerce
Islanabilmek umuduyla
Dönersin yüzünü buluta
Avuç açarsın damlalara
Temizlersin ruhunu
Aşktan , sevgiden...
Gitmek istemez sevgi hiçbir yere
Gönderesin yoktur zaten
Beklersin
Yağmur dinsin
Birleşsin parçaların
Zaman alıp götürsün
Kendine katsın
Unuttursun...
Yorulur kalp gene de
Sevmek için de
Unutmak için de...
Ve bir kere sevdi mi
Hep yorgundur aslında
Ölüme kadar sürer
Yeniden başlamalar...
Pınar Abanoz