Yazı: Bill Douthitt
Görüntüler: NASA, Jet İtki Laboratuvarı (JPL) ve Uzay Bilim Enstitüsü
Cassini uzay aracı, "halkalı dev" Satürn'ün sırlarını gözler önüne sererken, Güneş Sistemi'nin başlangıcına dair ipuçlarına da ulaşıyor. Yağmur ancak bin yılda bir, sıvı metan sağanağı halinde yağıyor. Yoğun zehirli atmosfer, güneşi perdeleyip gökyüzünü sonsuza dek tan vaktinin renklerine boyuyor. Sıcaklık –her türlü yaşam formu için ölümcül tehlike anlamına gelebilecek bir düzeyde- sıfırın altında 179ºC. Ve puslu atmosferin dışında devasa büyüklükte görünen halkalı gezegen Satürn asılı duruyor. Ama yine de burası, yani Satürn'ün en büyük uydusu Titan, ürkütücü bir biçimde dünyamıza benziyor. Hawaii Üniversitesi Astronomi Enstitüsü'nden Tobias Owen, "Titan, Peter Pan'ın Düşler Ülkesi" diyor. "Dünya benzeri bir gezegene dönüşebilmek için her türlü madde ve elemente sahip, ama hiçbir zaman gelişme olanağı bulamamış." Yoğun atmosferi, hidrokarbon sisiyle kaplı. Ender yaşanan metan musonları hızla, Titan'ın alçak tepelerinde derin kanallar açan ve geniş çamur düzlüklerine akan nehirler oluşturuyor. Dünya'da olduğu gibi Titan'da da yer hareketleri ile yarı erimiş su ve amonyaktan oluşan lav benzeri bir karışım püskürten yavaş ve soğuk bir tür volkanizma olabilir. Hepsinden ilginci de, Titan'ın hafif rüzgârlarının organik moleküller açısından zengin karışımlar taşıması. Owen ve gezegenbilimci meslektaşları, Titan'ı zihinlerinde canlandırmaya alışkın. Artık uzaktan kumanda aracılığıyla da olsa onu ziyaret edebiliyorlar. Geçtiğimiz iki buçuk yıl boyunca, Cassini adlı uzay aracı Satürn'ün uydu ve halkalarıyla sıkı fıkı oldu ve gözlerini bu dev gezegene dikti. Hatta Satürn'e ulaşmasının hemen ardından, Huygens adı verilen daha küçük ikinci bir aracı Titan'ın yüzeyine indirdi Güzel Yabancı
Gezegenin günümüze dek hazırlanmış en ayrıntılı portresi olan bu fotoğraf, Cassini uzay aracının 2004 sonlarında, Satürn'e 6 milyon kilometre uzaklıktan çektiği 126 fotoğrafın birleştirilmesiyle oluşturuldu. Yolculuğuna 1997'de başlayan Cassini, bir diğer gezegene yapılan en büyük uzay uçuşlarından birini gerçekleştirdi.
Panoramik Halkalar
Satürn'ün yalnızca ortalama 40 metre kalınlıktaki halkaları, yüz milyonlarca yıl önce, olasılıkla parçalanmış bir uydu ya da kuyrukluyıldızdan doğdukları dönemden beri biriken tozlarla pastel renklere bürünmüş.
Halkalı Gezegen
Satürn'ün halkalarının gölgesi, gezegenin üzerine düşmüş.
Buz Gibi
Satürn'ün buzla kaplı uydusu Dione, çizgi gibi görülen halkalar üzerinde dolanıyor.
Bir Sıra Halinde Satürn'ün uyduları minyatür bir güneş sistemini andırıyor; şimdiye kadar 35'i adlandırılmış olan bu uydulardan bazıları sadece birkaç kilometre çapındayken, içlerinden biri gezegen boyutunda. Üç uydu (soldan sağa) Dione, Tethys ve Pandora, halkaların üstünde sıraya girmiş halde uçuyor gibi görünüyor. Dione 1118, Tethys 1059, Pandora ise 79 kilometre çapında. Yalnız Uydu
Satürn'ün, Dione'nin hemen yukarısındaki halkalarının gölgesi, gezegenin kuzey yarıküresi boyunca ilerliyor ve fotoğrafta doğal renkte görülen bulut şeritlerini karartıyor.
Cassini Uzay Aracı
Yolculuğuna 1997'de başlayan Cassini, diğer bir gezegene yapılan en büyük uzay uçuşlarından birini gerçekleştirdi. Taşlı Arazi Titan'ın yüzeyinde kaldırım taşı büyüklüğünde iri buz parçaları görülüyor. Kozmik Ying-Yang
Satürn’ün en tuhaf uydularından Iapetus, siyah-beyaz bir bilmece. Çapı 1456 kilometre olan bu uydunun bir yarıküresi sadece buza bürünmüşken, koyu renkli diğer yarıküresi büyük olasılıkla kaya ve organik maddeyle kaplı. Yüksekliği 19 kilometreye ulaşan ve ekvatorda yaklaşık 1500 kilometre boyunca uzanan sıradağlar ise bir diğer bilmece. Buz Gibi Pürüzsüz Enceladus'ta yüzeye düşen buz, uydunun yüzeyini güney yarıkürede pürüzsüz bir hale getiriyor. national geographic