DAKİK

sıf. (ar dikkat, incelik'ten dakikı)

1. Düzenli işleyen: Çok dakik bir saat.
2. Randevusuna, görevine saptanan saatte gelen, gecikmeyen kimse için kullanılır: Çok dakiktir, tam saatinde gelir.
3. Esk. İnce, anlaşılması emek isteyen şey için kullanılır: Fikr-i dakik (ince düşünce).

—Dy. Dakik olmak, bir trenden söz ederken özellikle istasyona varışta zaman tarifesine uymak.

♦ a. Toz haline getirilmiş olan şey; un, nişasta vb: Dakik-i has (kaliteli, saf un).