Paris Barış Konferansı (18 Ocak 1919 - 21 Ocak 1920)

I. Dünya Savaşı’ndan sonra barış görüşmelerinin yapıldığı konferans.

Konferans İtilaf Devletlerinin Bulgaristan’la Selanik (29 Eylül 1918), Osmanlı Devletiyle Mondros (30 Ekim), Avusturya-Macaristan’la Villa Giusti (3 Kasım) ve Almanya’yla Rethondes (11 Kasım) mütarekelerini imzalamasının ve çarpışmaların resmen durmasının ardından 18 Ocak 1919’da toplandı. Konferansın başlamasından önce 12 Ocak 1919’da Fransa, Ingiltere, ABD ve İtalya hükümet başkanları ile dışişleri bakanlarının katıldığı bir ön görüşme yapıldı. Bu görüşmede Japonya’nın tam yetkili iki temsilcisinin katılımıyla bir Yüksek Konsey’in (Onlar Konseyi) oluşturulması ve bütün önemli konularda bu konseyin yetkili kılınması kararlaştırıldı.
Ama martta Japon heyetinin başkanı Prens Saionci Kimmoço’nun, ele alman konuların Japonya’yı ilgilendirmediği gerekçesiyle çekilmesi üzerine Yüksek Konsey yalnızca dört Batılı devlet başkanım içeren Dörtler Konseyi’ne dönüştü. Dışişleri bakanları ise Beşler Konseyi adıyla toplanarak ikincil konuları ele almayı sürdürdü. Ayrıca barış anlaşmasında yer alacak ekonomik önlemler konusunda konferansa danışmanlık yapması için Şubat 1919’da oluşturulan Yüksek Ekonomik Konsey’in denetimi de beş büyük devletin elindeydi.

Konferansın başlıca sonuçları şunlardı:

1. ilk taslağı 14 Şubat 1919’da sunulan Milletler Cemiyeti Sözleşmesi bazı yönleriyle değiştirilerek 28 Nisan’da onaylandı,
2. 7 Mayıs 1919’da Alman heyetine sunulan Versailles Antlaşması 28 Haziran’da imzalandı; 2 Haziran 1919’da taslak halinde ve 20 Temmuz’da tamamlanmış biçimiyle Avusturya heyetine sunulan Saint Germain Antlaşması 10 Eylül’de imzalandı,
3. 19 Eylül 1919’da Bulgar heyetine sunulan Neuilly Antlaşması 27 Kasım’da imzalandı.

Almanya ve Avusturya’yla imzalanan antlaşmalarla ilgili olarak Amerikalılarla Ingilizler, Almanya’nın batı sınırları konusundaki Fransız taleplerine ve Polonya’nın Gdansk (Danzig) konusundaki iddialarına karşı çıkmıştı. Amerikalılar ayrıca Almanların Çin’de Shandong’daki özel ayrıcalıklarına ilişkin Japon taleplerini benimsememişti. İtalyanlarla Yugoslavlar arasında ise Avusturya’nın Adriya Denizi kıyısındaki topraklarının paylaşılması konusunda anlaşmazlık çıkmıştı.

Konferans, Osmanlı Devleti ve Macaristan’la antlaşmaların imzalanmasından önce, 16 Ocak 1920’de Milletler Cemiyeti’nin resmen kurulmasıyla sona erdi.