Keten Prenses

insanoğlu gözünü dünyaya açtığında iyi göremez derler. Ancak zamanla küçük gözlerimiz görmeye, seçmeye başlar etrafı. Renkleri hayretle izlemeye başlarız. Her gördüğümüz şey, biçimiyle olduğu kadar rengiyle de ilgimizi çeker. Kırmızılar en sevdiğimiz renk olur, sarılar, pembeler, maviler eğlendirir çocuk ruhumuzu. isimlerini bilmesek de renkler, çocukluk çağımızın en güzel eğlencelerinden olur. Ancak büyüdükçe insan., Bir alışkanlık, bir umursamazlık, her şeyi olduğu gibi renkleri de sıradanlaştırır algılarımıza. Artık isimlerini biliyor olsak da farkındalığımız azalır gitgide. Bir şeyler öğrenip bir şeylere kapılan kimilerimize siyah-beyaz olarak görünür her şey. Çoğumuz için ise daha kötüdür durum artık renkler silinmiştir bizim için. Sadece cisimleri diğerlerinden ayırt ederiz , renkleriyle. Aslında renkler silinmiştir ve gridir her şey duygularımız için. işte ben de seni tanımadan önce bu kanıksamayla, bu alışkanlıkla gri bir dünyada yaşıyordum farkında olmadan. Ve sen girdin hayatıma; Seni tanımam, hayatıma girmenle düşüncelerimde yaşadığım karmaşa, mor rengin de farkına varmamı sağladı. içinden çıkılamayan düşüncelerin ifadesi imiş bu renk. Sonra pembeyi gördüm aşk hayalleri tüm ruhumu sararken. Yaşattığın mutluluk ve sevgi, pembenin türlü tonlarını tanıttı gözlerime. Sarı, tüm neşesiyle tüm canlılığıyla girdi hayatıma senin ilgini ve sevgimin karşılıksız kalmadığını hissettiğim andan itibaren... içimi dolduran bahar heyecanını, yaz rahatlığını sarı renkler hatırlattı bazen bir sarı çiçek yaprağında, bazen güneşin doğuşunda.

işte Gökkuşağım! Daha sayamadığım diğer tüm renkler ve tüm tonları. hepsi ama hepsi senden sonra tüm güzellikleriyle girdiler hayatıma. Gözlerimi böyle açtığın, ruhumu canlandırdığın ve hayatımı böylesine renklendirdiğin için çok teşekkür ediyorum sana.

Bitanecik Ablama

MsXLabs Üye Girişi