Edirne Antlaşması
Edirne’de imzalanan ve 1828-29 Osmanlı-Rus Savaşı’nı sona erdiren antlaşma (14 Eylül 1829).
Doğu Avrupa’da Rusya’nın konumunu güçlendirirken, Osmanlı Devleti’ninkini zayıflatmıştır. Osmanlı Devleti’nin Avrupa güç dengesine bağımlı bir duruma düşmesine ve Balkanlar’daki topraklarını kaybetmesine yol açan gelişmelerin başlangıcı olarak kabul edilir.
Balkan ve Kafkas cephelerinde zafer kazanan Rusya, Osmanlı Devleti’nin öbür devletlerce parçalanması yerine zayıflamış varlığını sürdürmesini yeğliyordu. Böylece antlaşmayla Tuna ağzındaki adaların yanı sıra Anapa ve Poti kalelerinin de bulunduğu Kafkasya’nın Karadeniz kıyı şeridini ele geçirdi.
OsmanlIlar, Rusya’nın Gürcistan ve öbür Kafkas prenslikleri üzerindeki egemenliğini tanıdılar. Ayrıca Çanakkale ve İstanbul boğazlarını Rus gemilerine açmayı ve Yunanistan’ın özerkliğini kabul ettiler; Akkerman Antlaşması’m (1826) yeniden onaylayarak Sırbistan’a ve Rusya’nın denetimi altında olmak üzere Eflâk ve Boğdan’a özerklik verdiler.
