Herkeste Biraz Varım
tüketiyorum
her aşkı, gereğinden fazlasıyla
her teni, umarsızca
her mevsimi, acımasızca...
tükeniyorum
tükettiğim her aşkta
her hevesimde
her hayalimde...
tüm kalplere ilaç olsun diye umdum, şairliğim
kendimden öteye geçemedim
kendimi senden öteye geçiremedim
silindim hafızalardan
imzamı attığım tüm kadınlardan
yalandan...
herkeste biraz varım
kimsede 'bir' olamadım
'hiç'liğin adına aşk dedim, yanıldım
kafiyesiz şiirlerimde
huzur aradım...
sen de gittin. gidersin...
alacağını alan herkes gibi
uykusundan uyanan her hayalperest gibi
gidersin..
artık hiçbir emeğim kalmasın istiyorum karşılıksız
birbirini tanımayan
ama dokunan
zevk alan
yalanlaşan insanlar olduk
hepimiz suçluyuz
günahkarız hepimiz
'o elmayı neden yedi? ' diye kızmasın adem'e hiçbirimiz
elma da yedik, elma yiyene de küfrettik biz
sen de gittin. gidersin...
bilmezsin ağrılarımı çünkü
her düşüşümde aklıma geldiğini
ne denli 'sen' olduğumu göremezsin
gidersin..
ve ben tükenirim
doyururum kendimi başka kollarda
acıkırım yine sana
yine sarılırım başka kollarla
derken bu dünya
tükenir nasıl olsa
bitsin zaten her mevsim
çünkü ben
herkeste biraz varım
kimsede 'bir' olamadım...
Ahmet Enes Karaçam
