Şiir Nehri -2- [Arşiv]

Gözlerim Seni Arıyor
Aralık sonu mevsim hazan mevsimi
Son yapraklar dökülüyor bir bir hafif rüzgarla
Altından geçtiğim ağaçlardan
İçimde kalan son mutluluk ümitleri gibi
Güneş batıyor yine alıp götürüyor ışıklarını
Başka diyarlara ta uzaklara
Aklıma düşen gözlerin gibi sanki
Isıtmak için buz kesmiş hayalleri
Gözlerinin bakışıyle içimi ısıttığı gibi
Telaşlı korna seslerine karışıyor hayırlı akşamlara
Benim yalnızlığım sessiz bir feryat gibi
Karışıyor yankılanarak onlara
Yalnızlığın acısı yüzüme vurmuş sanki
Mahallenin bakkalı sezmiş verdiğim selamda
Mevsimin sisi çökmüş rakkase sanki
Azda olsa yolumu aydınlatan lambalarda
İçimde ümitlerin dansı gibi vuslatın meydanlarında
Evimin kapısındayım elimde anahtarla
Kendimi duygularımı boğacak zindan gibi
Yalnızlığın zindanlarının kapısında
Açıyorum içim buruk kapıyı usulca
Resmin gözlerime bakıyor sanki
Asılı tam karşı duvarda
Her odaya resmin astım senin
Asmasamda zaten resmen içimde hayalimdesin
Bir ah çekiyorum ki sorma
Ah be meleğim diyorum nerdesin nerdesin
Sensiz tadı yok acılı menemenin
Lezzet vermiyorda yaptığım sucuklu yumurta
Odaları bir bir dolaşıyorum içim sancılarda
Bir lahza mutluluk duymak için eski anılarda
Unuttuğun elbiseyi kokluyorum
Hissediyorum gül teniyin kokusu hala avuçlarımda
Gözlerim seni arıyor bir an bütün odalarda
Gezerken gönlüm tos pembe hülyalarda

Şair: hasan gönültaş

Ahmet Şadi

MsXLabs Üye Girişi