GÜNAYDIN YAŞAM!
Bu sabahta seni görmek güzel yalanını uydurarak....
ve sabah sabah mırıldanırım kendime BUGÜNDE HAYATTAYIM diye....
VE ÖĞLE VAKTİ:
Hala sabah serinliğinde yağmurun ilk damlaları toprağa düşmeye başladı...
öyleki göğün mavi rengi bile beyaza bürünmüştü bulutlar sayesinde...
Dışarıya doğru döndüğümde penceremde gördüğüm manzara hüzün resmini kışa taşımıştı bile...
Bütün evlerin beli bükülmüşde onların bu ağırlığı sokağa ağır gelmiş gibi kasvetli,insanı öğle bir karamsarlığa iten bir hava vardıki dışarıda....
Gülen güneş yüzünü uzun süre bulutların ardına gizleyecekti anlaşılan.
Nemli gözlerle penceremde yağmurla ıslanan ve toprak kokusuyla bütünleşen sokağı öylece seyrettim..
Bugünde elim kolum bağlıydı...ve zamanımı ölece akışına bıraktım....
VE İŞTE AKŞAM:
Yağmurlarla birlikte esen soğuk rüzgarla irkildim ,içim ürperdi...
Yine birgünün bitimiydi...hergünün bitiminde olduğu gibi...
Tüm günün telaşı sönerek gwcwnin karanlığına,sessizliğine ve yalnızlığına salıverdim kendimi...ve yine gözlerde bir buğu çerçevesi....
VE BUGÜNDE HAYATTAYIM VE BUGÜNDE BİTTİ......
