Arama


Keten Prenses - avatarı
Keten Prenses
Kayıtlı Üye
15 Aralık 2008       Mesaj #2
Keten Prenses - avatarı
Kayıtlı Üye
Bizim Çiftçimiz
Yeni doğan güneşle başlayan pamuk işçileri
Zorluklara karşı boyun eğmeden çalışıyorlar
Haber bekleyen bir ana kaçıyor tükenmişliklere
Sadece beklentileri var, ***** dünyadan

Terli alınlar siliniyor cepteki işlemeli mendille
Toprak, ter damlacıklarıyla bereketli
Toprak, sızlayan yufka yürekle yeşil
Toprak, titreyen nasırlı ellerle karışık

Bir anamız var yorgunluğunu gideriyor

Kaan Turhan



Çiftçi
Tarım ülkesiydik bir zamanlar
Ekilecek dlilecek
Ürünlere açıktı dağ taş toprak...

Giderek betonlaştırdık buraları
Nüfus arttıkça toprakları da
Yetmemeye başladı çiftçilere...

Şimdi sanayiye yöneldik
Aslında iyi de ettik
Ama çiftçilik diye
Bir şey var hâlâ
Eğer çiftçilik olmasa
Çiftçiler omasa
Biz ne yer ne içerdik?

Ekmeğimizin buğdayını
Onlar sağlıyor en başta.
Emeğiniz var kaynayan
Her tencerede
Yediğimiz her lokma aşta

Gönül borcumuz var
Teşekkürler teşekkürler
Geriye kalan
Bir avuç çiftçi size.

Fevzi Günenç



Çiftçi Ve Oğullarının Şiiri
1/:
Bizim köylü yaşlı çiftçinin böğrüne,
Saplanınca dayanılmaz bir ağrı,
Bıraktı babasından kalan karasabanı.
Çözdü yarı yaşlı yorgun atlarını,
Dört çekerli tahta arabasından
Demir dirgen ve tahta yabadan
Elini eteğini çekti
Bizim köylü yaşlı çiftçi
Galiba buradan gidecekti.
2/:
Çevresine çağırdı oğullarını,
Bostan boruk ekili bahçeden,
Üzüm koruk dikili bağdan,
Ve verimsiz çorak tarladan.
Daha durumunu yaban yad duymadan
Gideceğini bu dünyadan.
Vasiyetini söyleyecekti.
3/:
Yaşlı çiftçinin çevresini,
Sarınca izbandut gibi oğulları.
Yükseltti hasta adam cılız sesini,
Usul usul dedi ki: 'Vasiyetim,
Sakın ha bozmayın birliğinizi,
Tıpkı ben ölmemişim gibi.'
Sonra göründü yaşamın dibi
Göçtü bu dünyadan yaşlı çiftçi
Geldiği ilk gün ki gibi.

Ahmet Yozgat
Quo vadis?