Kar Beyaz İstanbul

İstanbul'da sokaklar bembeyaz.
Kara dumanlar çıkıyor bacalardan.
Çekilmiş evine herkes.
Kimi kestanesinin derdinde,
Kimi yakacak peşinde.
İstanbul beyazlar içinde.
Hava buz kesmiş diyorlar,
Sular donmuş mu donmamış mı bilmem.
İki bin sekizin şubatında sokaklarda,
Bir serseri ben.
Gecem-gündüzüm bilmem.
Üşümüyorum.
Ya da donuyorum da hissetmiyorum.
Derdim büyük ama
İçemiyorum.
İstanbul kışı yaşıyor.
Ben kendimi yakmışım.
Pişiyorum.
Kanmayın beyaza.
En kirlisidir aslında.
Acıttı canımı ordan biliyorum.
Ben beyaza artık güvenmiyorum.