GECE YARISINDA SEVDA Saat gece yarasını çoktan vurmuş
Üçgen bir balkonun parmaklıklarına dayanmış
Hışırdayan ağaçlara tepeden bakıyorum
Bahçe lambalarının dibinde
Mevsimsiz çöken karın altında
Yaprakları dökülmeden donmuş
Gonca güle dikiyorum gözlerimi
Bacalardan çıkan dumanları
Ay ışığında
Gözden yitinceye kadar izliyorum
Bulutlar aydan habersiz türkü söylüyor
Gök ağlamaklı
Tek tük pencerelerden ışık süzülüyor
Sanki yaşam tümden ölmüş gibi
Ölüm bir soluksuzluk
Ya da
Puslu kış gecesinin dolunay vakti midir
Sigaramdan bir nefes daha çekiyorum
Düşünüyorum
Ellerim tutuşuyor kurban oluyorum.