Kurumuş yüreklerde ıslanıyorum Acı yaşamadan acı duyuyorum içimde
Kabuslarım oluyorsunuz
Gitmeyin durun
Sizinle yaşadıklarımla varım
Sizinle öğrendim
Uyurken uykusuzluğu,
Tokken açların halini
Kurumuş yüreklerde ıslanıyorum
Sonra
Yağmur kar oluyor ansızın
İşte o zaman üşüyorum
Minicik oluyor ellerim
Kızarıyor yüzüm
Utancımdan değil
Öfkemden hiç değil
Üşüyorum.
Güneş olmak istiyorum
Isıtmak istiyorum ellerimi,
Yemek olmak istiyorum doymak için
Ve
Su olmak, yaralarıma ilaç olmak istiyorum
Ve
İnanmak istiyorum
Güzel bir dünyanın hepimize yeteceğine.