Işte Tamda Buradayım
bir ağacın önündeyim
işte tamda burda
büyürken gördüğü acıları duyumsadım,
çıplaklığını kışın
döküşünü yapraklarını
yıllarca solumaktan yaşlanmış,
bir şelalenin önündeyim
suyun düşerkenki acısındayım şimdi
insanların hayranlık duyduğu
benimse yok oluşum kemiklerimin kırılışı
bir şarkıyım hiç söylenmeyen
işte tamda burdayım
terkedilmiş bir sevgili mırıldanıyor
küçük bir kızım tokat yiyen
salıncaktan düştüğü için
işte tamda burdayım
en çok bağırılanım içlerinde
ben hepinizim ve hepinizi duyumsayanım
ben acıyım
işte tamda burdayım
ben kabul görmeyenim en gerçek olduğumdan ötürü
ben en çok yorulan oyuncağım
herkesin yıprattığı
işte tamda burdayım
ben en derrin soyutum kendi içimde
ve ben artık armağanım hepinize
işte tamda buradayım
en son kahraman çocuğum görene...
Ayten Petek
