Ah Çocuk
Ah… çocuk
vakitsiz açan
bir çicçek tarlası gibi
yüreğin
beyaz kardelenler
sarı papatyalar
bükmüş boyunlarını
ip – ince boynundan
güneşe bakıyorlar
her iç çekişte
dünyanın bütün çiçekleri
kanamada
bütün kuşları havalanmada
umudun evi yok
sevincin adresi
ah… neylersin çocuk
ah…. çocuk
vereceksen
rüzgarlara ver sesini
tomurcuklara ver
baharı muştulasın yarınlara
benim yıldızım yitik
yıllarım yorgun
ne yaşadıysam dünyada
ince sızı yoksulluklar örter
ince sızı dostluklar
mümkünü yok artık
gittiğim her yere
soluk yüzünü taşıyacağım
ve seni her düşündüğümde
çağımın utancını yaşayacağım
