Gene O Sancılar Başladı
Gene o sancılar başladı geceye susamışlığımda
Başladı boş kalan ellerim titreme krizlerine
Seni sordum yoldaki dağarlara, tepelere bir umut
Bilemedim buğulu gözlerin içinde kaybolmayı başıboş
Gene o sancılar başladı, çevirdiğim yapraklardan
Her ismini andığımda neden diye feryadımdan
Eski bir aynadan gördüğüm kadar kendimi
Eski bir aynadan bakıyorum şimdi geriye kalanlara
Girdiğim kapıların ardında, ellerim bomboş döndüm
Kaybettim artık kendimi, seni aradığım yollarda bıraktım
Birkaç eski yiten umutla dolu kalp kırıklarımı
Karanlığa saydamlaşmış hüzün dolu bembeyaz sayfaları
Karaladım çoktan, bir çocuk ümidiyle
Gene o sancılar başladı, giden sevgilinin ardından
Sessiz bir çığlık, vazgeçmiş olan yaşların arasından
Garipsenmiş yalnızlığım, vurdu hayallerimi duvarlara
Acımasızca vurdu kırdı seni, paramparça...
Onur Çoban
