Beni Sende Unuttum
İki mavi değdi yüreğime
Biri deniz gibi sessizdi, sakin
Lakin cesaretti açılmak derinlerine
Biri gökyüzü uçsuz, engin
Ama bilirdim her an fırtınalara gebe
Kokun kokuma karışırken tan vakitlerinde
Sen titreyen kuytularımı doldururdun sıcaklığınla
Süzülen arzularıma karışır kaybolurdu korkularım
Yoksun şimdi
Hangi yitik sabaha uyanmalıyım
Yaralarımı gözyaşlarımla yıkayıp arınırken
Taşıyamadığım günahların kamburluğunda eziliyorum
Pişmanlığın sancısı çakılıp avuçlarıma
Çarmıha geriyor can çekişen umutlarımı
Günahların parmak izleri tenimi mühürlemişken
İki dudak arası bir yol voltalıyor adımlarım
Zamansız vakitlerde ırzına geçilmiş duygular
Bir bir intihara sürükleniyor kasıklarımdan
Ağlamaklı haylaz bir çocuk şimdi gözlerimde
Yol üzeri aşka takılmış, gülüşleri kanayan
Masumiyetinin üzerine sürerdi önceden rujunu
Artık çıkaramayan
Ebru Küçükbaş
