Dün gece..
Tamda uykuya yenik düşmüşken gözlerim,
Bir kara basan misali kuşatıp dört bir yanımı,
Düşüverdin aklıma.
Belki gelmişsindir diyerek,
Faltaşı açıldı gözlerim.
Balkonları dolaştım.
Tüm oda kapılarını aralayıp baktım.
Dış kapının kilidini açtım.
Duyduğunda ses verirsin diyerek,
Adını seslendim.
Kendi sesimi duyunca merdiven boşluğunda,
İçim kırıldı..
Bitik..Bedbaht..
Öksüz ve aç bir kedi yavrusu gibi çaresiz kala kaldım.
Bir görseydin sızlardı yüreğin...
İlk olmasada,
Ne zaman düşüversen aklıma...
....ve ben ne zaman seni arayıp bulamasam.
Hep böyle oluyorum.
Beni sevmediğine.
Bana dönmeyeceğine.
Hiç ihtimal vermeyip..
Kızıyorum zamansız lapa lapa yağan kara.
Kızıyorum zamansız çiçek açtı diye erik agacına.
Kızıyorum zamansız sararan yapraklara.
Sonrada çekilip bir köşeye.
İstersen ayıpla beni.
Çaresizliğime..
Hıçkıra hıçkıra ağlıyorum...
Mehmet Tunçer
