İ t i r a f
Umudunda güneşi çimlendiren biriyim...
Dallarımda kasırga, köklerimde sancı var!
Çoktan ölmüş ateşim, zannederim diriyim
Derlenmeyen arzumda imgelerin tacı var!
Yokuşları tırmandım, tıkandım düz yollarda...
Olgunlaşmayı umdum, hep ham kalmış kollarda...
Meyvesiz çiçek gibi içim buruk, dallarda...
Bir sevdâm var; burcunda beklenti var, acı var!
Koşuyorum içimde, bilmeden inkılâbı...
Hislerimi kuşatmış arzumun iltihâbı...
Kaybedeli çok olmuş, hazinemden hicâbı...
Kör ruhumda, mânamın akkor eden sacı var!
21.04.2000
Kadir Karaman
