Hançer



Efendim can havliyle sana
Feryâd u figânım var
Istırabım çok derdim yaman
Aklım zâil özüm harap

Kâfi değil varlığın
Kalbim tedirgin gönlüm aç
İçimde yanmayınca kandilin
Serap oldu efkârım

Söz bitti fasıl tamam
Gelsin artık muhabbet demi
Gönlümün arzusudur
Seni gördüğüm kehkeşân

Ey benliğin esrârı
Bütün bedenlerde tek cân
Muhabbet mülkünde
Seven gönüle mübtelâ

Çok lütfûn var merhametin
Madem ki gökyüzü devranda
Âlem seyrandadır
Âzât eyle hâb-ı gafletten

Doğdum yaşadım işte
Yaman haller gördüm
Gözüm kapalı başım eğik
Katlime bir ferman ver