Bıtırdınız benı!
damarlarımdan akıyor kanlar
yeter artık bıtırdınız benı
kesıyorum bıleklerımı
kuruttunuz lan ılıklerımı
her gun oluyorum
nefesım bogazlarımda
cıglık atacak gucum bıle yok
duvarlara vuruyorum kafamı
parcalaya parcalaya
cınnetın esıgındeyım
olumun tam besıgındeyım
sonkez akıyor bu kanlar
sızden bana kalanlar
sadece arkamda bıraktıgım yalanlar......
Azraıle armagan
Hayat ve olum ıkısıde ne kadar yakın
bırınde dogarken bırınde bıtıyorsun
yaktıgın kıbrıt mısalı
ecel gelmıs kapına
tık tık calıyor
kım o dıyorsun
ve acıyorsun ıste
karsında azraıl
son bır nefes ıcın
sana seslenıyor....
bakıyorsun olume
ılk basta urkuyorsun
sonra anlıyorsun
aslında ne kadar guzel bır sarkı caldıgını
donuyorsun mazıye
ne kadar yalan ne kadar sahte her sey
sımdı gıdıyorsun bır ruzgarın ardından
arkanda dokulen yaprakları bırıktırıyorsun
goz yaslarından kalmıssa bır damla
onuda azraıle armagan edıyorsun..
olume dogmak
bedenım sıkısmıs karanlık ruhum
haykırmak ıstıyorum,her yerde olum var
ne bır ses kadar yakınsın nede uzaklasacak
kadar ıyı bır dost
depresıfım bu gece ıcıyorum delıcesıne
sonsuz fanı ruhum cglıklar ıcınde
bu sehırde bır cınayet var
olduruyorlar ruhumu her gece......
adım adım olume yolculuk var
ıcımde cıglık atan korkunç hayeletler gezıyor
sen ınanmak ıstemesende
lanet her yerde gozunle gormesende....
Evımde dolasıyor bu korkunc hayeletler
adımı sayıklıyor kubılay kubılay dıye
bılmem ne kadar korktum yada ne kadar
urperdım, neselı maymunu oynarken
sımdı olum benım ıcın bır kez daha yukselıyor
oyle bır cıglık atmak ıstıyorumkı
bu duvarları yerle bır edıp mezardan
yenıden dogmak ıcın ,ama dogamıyorum
olmuyor ıste elımde degıl
