Güzel adamlar çabuk gider
Birkaç hafta önce aklıma düşmüştü... Bir tanışıklığımız da yoktu hani "merak ettim, nasılsınız" diyecek kadar... "İyi midir, bir parça da olsa düzelmiş midir?" diye soramadım kimseye. Arkadaşımla konuştuk uzun uzun. Ne güzel adamdır Aydın Güven Gürkan...
Birkaç hafta önce aklıma düşmüştü...
Bir tanışıklığımız da yoktu hani "merak ettim, nasılsınız" diyecek kadar...
"İyi midir, bir parça da olsa düzelmiş midir?" diye soramadım kimseye.
Arkadaşımla konuştuk uzun uzun.
Ne güzel adamdır Aydın Güven Gürkan...
"Biliyor musun?" demiştim arkadaşıma "Serap Aksoy ilk nişanlısını da bu hastalık yüzünden kaybetmiş." Haldun Dormen'in anılarında okumuştum. Diyordu ki; "Gencecik bir balerindi Serap. İki yıl boyunca ilgisini, sevgisini hiç eksiltmedi sevdiği adamdan. Sevildiğini bilerek yaşama gözlerini yumdu nişanlısı."
Hikâyeyi anlattığım arkadaşımın gözleri doldu...
"İnsan böyle bir hikâyede kadına mı ağlar gidene mi yoksa?" dedi...
Bilemedim...
Bilemiyorum...
Hayatın içinde ölüm de var ne yazık ki...
"Küçük sevinçler"den daha çoklar üstelik...
Türkiye adı gibi aydın, güvenilir bir insanını daha kaybetti.
Türk siyaseti çok yıllar önce kaybetmişti zaten...
***
Aydın Güven Gürkan'ı düşündüğümde o küskün fotoğrafı geliyor gözümün önüne...
Çok yıllar önceydi; gencecik bir gazeteciyle aşk söylentilerine karışmıştı adı.
Neden bilmem, benim ülkemde de, dünyanın başka yerlerinde de değerli olanı "değersiz" kılmaya yönelik bir çaba olur her zaman...
Bunu kimi zaman meslektaşlar yapar, kimi zaman rakipler, dost görünenler yapar, kimi zaman da basın...
Böyledir bu, böyle bir alışkanlıktır...
Genellikle adına aşk dediğimiz "kavram, duygu, durum"la kirletmeye çalışılır insanlar...
Çünkü aşk vurucudur,
Aşk güçlüdür, aşk "kirlidir"...
İşte yıllar önceki o saldırıdan sonraydı gördüğüm o fotoğraf.
Türkiye solu için tertemiz bir umut olmuştu.
Çalışandı, dürüsttü, temizdi...
Anlayamıyordu bu saldırıyı...
Anlam veremediği ve çok güvendiği öyle belliydi ki o fotoğrafta..
Aradan yıllar geçti.
Bir gün aşık oldu ve evlendi..
Serap Aksoy'la...
***
Serap Aksoy'a, Aydın Güven Gürkan'in kızı Burcu'ya ve bütün sevenlerine başsağlığı diliyorum.
Sabır diliyorum...
Dile kolay geliyor bunlar..
İnsan yaşamadan bilemiyor elbette...
Ellerinizin arasında eriyen bir erkek ya da kadını tutmaya çalışmanın ama başaramamanın acısını yaşamayan anlayabilir mi?
Sanmıyorum...
Serap Aksoy sevildiğini bilerek yolcu etti sanınm çok sevilen bir adamı...
İnsan kime üzüleceğini bilemiyor gerçekten..
Sevilirken gidene mi, gidenin ardından baka kalana mı?..
Tarih yine aynı cümleyi yazıyor işte:
Bütün güzel insanlar masadan erken kalkıyor...
***
Sevmek nedir diye düşünürüm kimi zaman... Bir şiir çıkagelir, yerini bulur zihinimin içinde... Can Yücel'in bu şiiri bana Serap Aksoy gibi, Gönül Hanım gibi, Gülnur gibi sevebilenleri anımsattı...
Buluşmak üzere
Diyelim yağmura tutuldun bir gün Bardaktan boşanırcasına yağıyor mübarek öbür yanda güneş kendi keyfinde Ne de olsa yaz yağmuru Pırıl pırıl düşüyor damlalar Eteklerin uça uça bir koşudur kopardın Dar attın kendini karşı evin sundurmasına İste o evin kapısında bulacaksın beni
Diyelim için çekti bir sabah vakti
Erkenceden denize gireyim dedin
Kulaç attıkça sen
Patiska çarşaflar gibi yırtılıyor su ortadan
Ege Denizi bu efendi deniz
Seslenmiyor
Derken bi de dibe dalayım diyorsun
İçine doğdu belki de
İşte çil çil koşuşan balıklar
Lapinalar gümüşler var ya
Eylim eylim salınan yosunlar
Onların arasında bulacaksın beni
Diyelim sapına kadar şair bîr herif çıkmış ortaya
Çakmak çakmak gözleri
Meydan ya Taksim ya Beyazıt Meydanı
Herkes orda sen de ordasın
Herif bizden söz ediyor bu ülkenin çocuklarından
Yürüyelim arkadaşlar diyor yürüyelim
Özgürlüğe mutluluğa doğru
Her işin başında sevgi diyor
Gözlerin yağmurdan sonra yaprakların yeşili
Bi de başını çeviriyorsun ki
Yanında ben varım
Can Yücel
