Hikayeler ve Öyküler -1- [Arşiv]

SENİ SEVİYORDUM

Sana uzak kentlerden birinde
zamanın bir yerinde seni ve senli günleri anımsattı aksam güneşi...
Onca zamanın üstünde eskimeyen bir düşüncesin şimdi
İnsan hergün anımsarmı aynı gözleri..?

Seni seviyordum ve senin haberin yoktu.

Saçlarını izliyordum uzaktan, kulağının arkasına düşüşü
ve burnun herkesten başkaydı işte.
Güldüğün zaman yukarıya bakardın.
Yukarı kalkan başın ve gülen gözlerin vardı, ne güzeldiler...

Sen bilmiyordun, ben seni seviyordum.

Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler.
Duvarlara, vitrin camlarına kaldırımlara çarpıyordu.
Geri dönüyordu çoğalarak.
Senin sesini duyduğum masalarda erteliyordum herşeyi,
her şeyi erteleyişim oluyordun.
Kalp ağrısıoluyordun,
birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun.
Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk.
Dönemeçler geçiyor, köprüler göze alıyor
ve bazen tekin olmayan suların üzerinden atlıyorduk.
Cesurduk... Ufuk çizgisi maviydi,
gün batımı hep turuncu ve kırmızıydı bütün karanfiller.

Ben seni seviyordum, bilmiyordun.

Sevinçlerim oluyordun arasıra, sen hiç bilmiyordun.
Sonra herhangi biri oldun.
Bütün sevinçlerim bittikten sonra
yağmurlar yağdı serin haziran akşamları...
Sonra bir gün uzaktan gördüm seni.
Saçların bana inat, başın her şeye meydan okuyarak.
İşte yine aynı...
Kalbimi acıttın. Her zamanki gibi.
Değiştik sanıyordum.

Ve sen yine bilmiyordun

Şimdi bunları anlatsa sana birileri kim bilir
yada boşver bilme en iyisi.....
siir10172 kalp

İclal Aydın

MsXLabs Üye Girişi