Kum Saati



Gücüm yetmiyor seni yalnız bırakıp gitmeye.
Gücüm yetmiyor yalnızca hayatına girmeye.
Kim çevirdi bu kum saatini tersine?
Gücüm yetmiyor tekrar onu döndürmeye.

Açıldı işte yeni bir oyunun perdesi.
Yoktur yüreğimde senden ötesi.
Bitiyor, bitecektir bu aşığının nefesi.
Gücüm yetmiyor bu oyunu bitirmeye.

Ellerim açık, yüreğim küskün semaya.
Yalvarırım gökyüzündeki bulutlara.
Yağdır yağmurları, değdir gözyaşlarıma.
Gücüm yetmiyor zaten onları kurutmaya.

Ya beni al bu dünyanın eteğinden.
Ya da onu sürükle peşinden.
İkimizden biri fazla aşk için dediğimden,
Gücüm yetmiyor yeterine.

Kim çevirdi bu kum saatini tersine?
Aşk ölümdür... sevme... sevme...
Sonsuza kadar gam olacak kanayan yüreğinde.
Gücüm yetmiyor içimdeki yaralı şaire.

Sessiz, derinden ummadığın bir anda gideceğim.
İzin vermedin yüreğime, sevmedin bileceğim.
Peşime düştüğünde izlerimi sileceğim.
Gücüm yetmiyor desem bile sensizliğe.

Ben bir şairim, rüzgarın önünde yaprak misali.
Şiirlerim anlatır durur hep seni.
Zulmün ellerinden tattım nefreti.
Gücüm yetmiyor daha ötesini söylemeye.

Kim çevirdi tersine bu kum saatini?
Ey sevgili! Hala üzerindedir ellerinin izi.
Şiir dizelerinde kalmış saçının teli.
Gücüm yetmiyor ki seni suçlamaya...