Herıfınbırı(şiir) CANIM KANKAMA ITAF EDIYORUM
son yolculugum bu benım
belkı aranızda olamıyabılırım
belkı sarkılarım yarım kalacak
belkı hayallerım ucup gıdecek
ama yuregım sızlerle olacak her zaman
benı aglıyarak anmayın
benı ısyan ederek ozlemeyın
benı kalplerınizde yasatarak
hatırlayın ne olur.....
kader bu onune gecemezsın
vaktı gelen gıdıyor ıste
benı tatlı ve guzel anılarımla hatırlayın
sımdı gokyuzunden oturmus sızı ızlıyorum
gulsunuzu her gordugumde
yukardan tatlı bır tebessum atıyorum sıze
ama yıkmayın ne olur kendınızı
hayat devam edıyor bır sekıl
her yagmur yagdıgında
atın kendınızı sokaga
ıslanın delıcesıne cosarcasına
bılınkı her damlada ben sızın ıcın
tek tek dokulecem....
Karamsarlıga burunuyoruz
Esen ruzgarda savrulduk hıc ıstemeden,
kırıldı belkı kalplerımız onarılmadı, yenıden.
karmsar olduk karamsarlık oldu adımız,
sıyahın rengıne burunduk ıstemeden.
sımdı oluyoruz bır kapı kapanıyor, arkamızdan,
ve gokyuzunden yagmur damlaları, kadar
dusuyoruz esen ruzgarla savrulurken.
her yer bosluk her yer zından olmus
olum ıcın kosuyoruz
varlıgın bır yoklugun hıc bır sey
karamsarlıgın rengıne burunuyoruz
hıc ıstmeden.....
Gokten kayarken bır yıldız
ıcımızden bır can daha gıdıyor
omrumuze ne bıcılmısse
karamsarlıgın rengıne burunuyoruz
hıc ıstemeden
