YÜZ AŞK SONESİ-54
Görkemli us, ışıklı iblisi salt salkımın,
dik öğlenin, şükür burdayız artık, biz bize,
kurtulduk yalnızlıktan, artık uzağız
kentin o vahşi çılgınlığından.
Saf çizgi dişi güvercini sardığı zaman
ve ateş süslediğinde tözünün barışını
ikimiz yaratıyoruz bu göksel sonucu.
Evimizde oturuyor çıplak us, çıplak sevi.
Öfkeli düşler, acı değişmezliğin ırmakları
bir çekiç düşünden daha sert kararlar, siz,
düşüyorsunuz aşıkların çifte başına.
Terazinin üstünde aşk ve us,
bu ikiz çifte kanatlar doğruluncuya dek.
Böyle kuruluyor saydamlık.
Pablo NERUDA
YÜZ AŞK SONESİ - 57
Ay'ı yitirmişim, yalan söylüyorlar,
geleceğim kumdan farksızmış, yalan,
deyip durmadılar mı hep, soğuk dilleriyle:
evrenin çiçeğini sürgün edeceklerini.
"Semender'in asi amberini artık hiç şakıyamaz,
bir tek koyu var onun." demediler mi.
Geveleyip bitmek bilmez kağıtlarını
gitarımı susturmak istiyorlardı.
Yüreğini yüreğime çivileyen aşkımızın
alevli mızrağını gözlerine atıyorum,
parmakizlerine düşmüş bir yasemin dileyip.
Ve karanlıkta, gözkapaklarımın gecesinde, yitik,
yeni parıltı beni sarmaya gelince,
karanlığımı yenerek yeniden doğuyorum.
Pablo NERUDA
