>ASIK OLMADAN BIR DÜSÜN DIYOR CAN DÜNDAR :
>
>Evinin seni içine sığdıramayacak kadar dar olduğunu fark edeceksin...
>
>Sokağa fırlayacaksın...
>
>Sokaklar da dar gelecek...
>
>Tıpkı vücudunun yüreğine dar geldiği gibi...
>
>Ne denizin mavisi açacak içini, ne pırıl pırıl gökyüzü...
>
>Kendini taşıyamayacak kadar çok büyüyecek, bir yandan da kaybolacak
>kadar küçüleceksin...
>
>Birileri sana bir şeyler anlatacak durmadan...
>
>"Önemli olan sağlık." "Yaşamak güzel." "Boş ver, her şey unutulur."
>
>Sen hiçbirini duymayacaksın...
>
>Gözyaşlarından etrafı göremez hale geleceksin...
>
>Ondan ölmesini isteyecek kadar nefret edecek, az sonra kollarında
>ölmek isteyecek
>
>Kadar çok seveceksin...
>
>Hep ondan bahsetmek isteyeceksin...
>
>"Ölüme çare bulundu" ya da "Yarın kıyamet kopacakmış" deseler başını
>kaldırıp ne
>
>Dedin?" diye sormayacaksın...
>
>Yalnız kalmak isteyeceksin...
>
>Hem de kalabalıkların arasında kaybolmak...
>
>İkisi de yetmeyecek...
>
>Geçmişi düşüneceksin...
>
>Neredeyse dakika dakika...
>
>Ama kötüleri atlayarak...
>
>Onunla geçtiğin yerlerden geçmek isteyeceksin...
>
>Gittiğin yerlere gitmek...
>
>Bu sana hiç iyi gelmeyecek...
>
>Ama bile bile yapacaksın...
>
>Biri sana içindeki acıyı söküp atabileceğini söylese, kaçacaksın...
>
>Aslında kurtulmak istediğin halde, o acıyı yasamak için direneceksin...
>
>Hayatinin geri kalanını onu düşünerek geçirmek isteyeceksin....
>
>Aksini iddia edenlerden nefret edeceksin...
>
>Herkesi ona benzetip...
>
>Kimseyi onun yerine koyamayacaksın...
>
>Hiçbir şey oyalamayacak seni...
>
>İlaçlara sığınacaksın...
>
>Birkaç saat kafanı bulandıran ama asla onu unutturmayan. Sadece bir
>müddet buzlu camin arkasından seyrettiren...
>
>Bütün şarkılar sizin için yazılmış gibi gelecek...
>
>Boğazın düğümlenecek, dinleyemeyeceksin...
>
>Uyumak zor, uyanmak kolay olacak...
>
>Sabahı iple çekeceksin...
>
>Bazen de "Hiç güneş doğmasa" diyeceksin...
>
>Ne geceler rahatlatacak seni ne gündüzler...
>
>Ölmeyi isteyip, ölemeyeceksin...
>
>Belki çivi çiviyi söker diye can havliyle önüne çıkana sarılmak
>isteyeceksin...
>
>Nafile...
>
>Düşüncesi bile tahammül edilmez gelecek...
>
>Rüyalar göreceksin, gerçek olmasını istediğin...
>
>Her sıçrayarak uyandığında onun adini söylediğini fark edeceksin...
>
>Telefonun çalmasını bekleyeceksin...
>
>Aramayacağını bile bile...
>
>Her çaldığında yüreğin ağzına gelecek...
>
>Ağlamaklı konuşacaksın arayanlarla...
>
>Yüreğin burkulacak...
>
>Canin yanacak...
>
>Bir daha sevmemeye yemin edeceksin...
>
>Hayata dair hiçbir şey yapmak gelmeyecek içinden...
>
>Onun sesini bir kez daha duymak için yanıp tutuşacaksın...
>
>Defalarca aradığı günlerin kıymetini bilmediğin için kendinden nefret
>edeceksin... Yasadığın şehri terk etmek isteyeceksin...
>
>Onunla hiçbir aninin olmadığı bir yerlere gidip yerleşmek...
>
>Ama bir umut...
>
>Onunla bir gün bir yerde karşılaşma umudu...
>
>Bu umut seni gitmekten alıkoyacak...
>
>Gel gitler içinde yaşayacaksın...
>
>Buna yasamak denirse...
>
>Razı mısın bütün bunlara...?
>
>Hazır mısın sonunda ölüp ölüp dirilmeye...?
>
>O halde asık olabilirsin
>
>CAN DÜNDAR
