Yalnizlik
Üşümek gibi bir duygu hissettirirsin
Ama bir cehennem masalı gibisin
Nasıl bir ruh, nasıl bir alemsin
Yalnızlık! paylaşamadığım tek şeysin
Boşluktan ibaret dünyan
Karanlıksa gözün gibi
Bazen bakarsın aynadan
Bazende gölgen geçer, soğuk duvarlardan
Musluk damlası gibi çığlığın
Puhu gizeminde her gecede kelamın
Ayak seslerimi kaçırıyor seni
Aslında, öteki adı sensin zamanın
Neden tek kahramanı benim, anlattığın yokoluş masallarının
Kan ve gözyaşı olmuş; elin, ayağın
Sende önemi var mı? akrebin, yelkovanın
Yalnızlık! bitmiyor ki bende şafağın...
Arda Gönen